Przez dwadzieścia wolnych, radosnych lat Poznań pachniał gzikami, słodką szneką z glancem, gorącą, domową parzybrodą. Pewnego dnia nad miastem przeleciał samolot - cicho i niepostrzeżenie. Po chwili ulice, dachy domów i sklepowe markizy były obsypane ulotkami, zapraszającymi do najnowocześniejszego w Polsce kina Słońce. W leniwe niedzielne popołudnia mieszkańcy całymi rodzinami oglądali w zoo widowisko Wieś Cejlońska, którego główną atrakcją było stado słoni i zebu z Hamburga. Raz w roku wszyscy dekoratorzy mieli swoje święto - tzw. biały tydzień. Promowane były wówczas białe materiały, w witrynach sklepów tekstylnych tworzono z nich górskie pejzaże, ze stoków zjeżdżali uśmiechnięci narciarze. Turyści odwiedzający miasto, jak i jego mieszkańcy z zainteresowaniem oglądali dorobek odrodzonego państwa podczas Powszechnej Wystawy Krajowej. Poznanianie nie spodziewali się, że jeden z zimnych lutowych dni okaże się tak tragiczny. Doszło do eksplozji zbiornika z gazem, którego pokrywa spadła na sąsiednią ulicę. Odłamki szyb znajdowano w promieniu kilometra. Książka Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939 jest to opowieść o różnych dziwnych, ciekawych, czasem tragicznych, a kiedy indziej zabawnych wydarzeniach, które miały miejsce w pięknym mieście, jakim jest Poznań. Zapraszamy do PoZnAnIa jego mieszkańców, ich zwyczajów, kultury i kuchni, wyjątkowych miejsc, pełnych ciekawych historii. Rozdziały zostały opatrzone unikatowymi fotografiami, licznymi ciekawostkami i danymi adresowymi, które ułatwią poznanie dawnej lokalizacji wielu instytucji.

Życie wczasowiczów i kuracjuszy, wyczyny sportowców i taterników, ekscesy wielkich twórców i krewkich górali, artystyczne i patriotyczne emocje, ponure echa tatrzańskich tragedii, dziejowych burz, a nawet trzęsień ziemi składają się na barwny obraz miasta i jego okolic. Bo Zakopane, Podtatrze i same Tatry w każdym sezonie dostarczały świeżych anegdot, nowych tematów, wesołych i bulwersujących. Spośród tego bogactwa Bartłomiej Grzegorz Sala wybrał kilkadziesiąt historii dobranych tak, aby osoby nieobeznane z regionem prędko wyrównały zaległości, a wytrawni znawcy Podtatrza otrzymali garść nowych ciekawostek. Na karty książki z hukiem wbiegną górale zabijający się o dziewczynę i grunty, ostatni zbójnicy i czarownicy, dumnie wkroczy pozbawiony noclegu prezydent Wojciechowski i głodny premier Cyrankiewicz. Ofiarni ratownicy wyruszą w zapierającą dech w piersiach wyprawę, Jan Paweł II okaże się wspaniałym konspiratorem, a potomkowie Inków opowiedzą swoją historię. Reymont niespodziewanie wywoła duchy, a taternik Mariusz Zaruski zostanie żeglarzem... Jednak Zakopane ma też drugie oblicze. Nagle nastrój się zmienia... Na swojej drodze spotykamy wampira i seryjnego mordercę, pociągi przestają być posłuszne motorniczym, Witkacy rozpoczyna igraszki ze śmiercią, a w Dolinie Jaworowej umierają ludzie. Okaże się także, że Lenin, dla odmiany, jest wiecznie żywy... Nie mogą Państwo tego przegapić!

"Najniższy krąg piekła" to powieść kryminalna o Łodzi drugiej połowy lat osiemdziesiątych. O mieście, w którym głosy obywateli i towarzyszy mieszają się we wspólnym krzyku na stadionach ŁKS-u i Widzewa, a w podziemiach komendy na Lutomierskiej milicja okłada pałkami przedstawicieli prywatnej inicjatywy. Sowiński kreśli pełnokrwiste i wiarygodne postaci, niepokojąco dobrze przystosowane do funkcjonowania w strukturach złowrogiego miasta. Żaden stołek nie gwarantuje jednak bezpieczeństwa, gdy w łódzkich kręgach grasuje niebezpieczny zabójca.

Międzynarodowe Święto Pracy 1985 roku. Tadeusz Kostecki, porucznik milicji, który przed kilkoma miesiącami zakończył śledztwo na południu Polski, przybywa na miejsce zbrodni, by rozpocząć kolejne dochodzenie. Tym razem sprawa dotyczy brutalnego zabójstwa jednego z łódzkich notabli. Podczas meczu Polska - Belgia ginie emerytowany podpułkownik MO, zasłużony budowniczy Polski Ludowej. Na miejscu osobiście stawia się szef łódzkiej milicji, a o sprawie natychmiast zostaje poinformowany Kiszczak - śledztwo w jednej chwili otrzymuje status priorytetowego. Przeszłość ofiary i sprofanowane przez mordercę zwłoki zmuszają śledczych do podjęcia dwóch wątków sprawy - politycznego i erotycznego.

Porady Dezyderego Chłapowskiego z zakresu higieny ciąży kierowane do córki Zofii, elektrokardiogram Mieczysława Chłapowskiego, fotografie dzieci, dworów, listy miłosne, odznaczenia powstańcze Emilii Chłapowskiej, dokumenty hipoteczne dotyczące Turwi, świadectwa szkolne Tadeusza Chłapowskiego, modlitwa Róży z Jezierskich, a nade wszystko ogromna korespondencja… to zaledwie kilka elementów składających się na niniejszą publikację dopełniającą serię wydawniczą Miejsca i Sztuka[1] oraz wcześniejsze książki dotyczące Chłapowskich, m.in. przywoływaną Kronikę czyWspomnienia z Turwi Krzysztofa Morawskiego[2]. Publikacja przemawia autentyzmem materiału źródłowego, któremu towarzyszą transliteracje, tłumaczenia i komentarze. Pozwalają one spojrzeć na Chłapowskich przez pryzmat dnia codziennego, jak na zwykłą rodzinę, która jednak czynami, słowami, wyznawanymi zasadami oraz postawą poszczególnych jej reprezentantów, zapewniła sobie poczesne miejsce w historii regionu i Polski. Zwołanie rodu „Bonum adipisci, tueri et prudenter uti” - „Dążyć do dobra, strzec go i rozsądnie używać” znalazło odzwierciedlenie w niezwykle rozbudowanej działalności społecznej, zaprezentowanej w książce na przykładzie działań Wandy z Potworowskich Chłapowskiej.